Reis Oekraïne december 2024

Woensdag 18 december 2024

Het doet ons goed, de berichtjes van jullie meeleven en jullie gebed. Dinsdag op woensdag was een soort onrustige nacht, hier bij Charkov. Het begon al vroeg met overvliegen van drones, waar dan door luchtafweer op geschoten werd. De sneeuw was weg. Het dooide. We gingen onderweg naar een andere stad in de vuurlinie: Kupiansk. Al weken nu zwaar bestookt. In november lag front 850 meter van de kerk, na harde gevechten zijn Russen weer tot 4 km teruggedrongen. De kleine gemeente heeft het moeilijk, maar is toch zeer trouw in haar dienst voor de Heere, om rondom ouden en zieken, ongelovigen te helpen. Bidt voor hen.

De vier hulppunten aan de oostkant van de Oskil rivier, die Kupiansk doorsnijdt, zijn nu onbereikbaar. Er was een groep uit West-Oekraine in de kerk om deze week hulp te bieden. Eerst ochtenddienst samen (is 3x per week). Daarna naar hulppunt samen. Er is nu noordoostelijk een nieuw hulp- en evangelisatiepunt in de evacuatiezone. Daar gingen we heen. We baden om bescherming, een open lucht geeft zicht voor drones. Het punt heet Velika Tsjakivka. Het is 6 km van het punt waar de Russen twee weken geleden de Oskil overstaken om te proberen Kupiansk te omsingelen. Een donkere lucht naderde, en felle sneeuwjacht begon. Zo reden we naar dit punt, deden onze dienst, 28 mensen, die eerder nooit Gods Woord hoorden.

Verzamelt onder groot afdak… toen we terug reden naar Kupiansk trok de lucht weer open. De Heere gaf deze wolken tot beschutting. Hem de eer! In avond terug in Merefa. Bezoek aan manueel therapeut voor kleine “revisie” van de rug (wat prima resultaat gaf). Nog met de broeders lang nagepraat. Bij evangelist Andrei en Nastja was de eerste baby geboren, Ljoeba. We maakten ze blij met kinderwagen en babykleertjes. Een stille, rustige nacht volgde daarna….

Donderdag 19 december 2024

Na stille, lange nacht in Merefa (Charkov oblast) tijd voor afscheid van onze broeders. We bidden met name Misha Woloshin sterkte en wijsheid toe. Als een van de twee verantwoordelijke “herders” in dit deel van Oekraine vallen 24 gemeenten onder hun hoede. Veel nood, vluchtelingen, evangelisatie, humanitair werk naast het gewone ambtelijke werk. En dat terwijl de andere broeder voor 2,5 maand naar de USA is om vluchtelingen gemeenten daar te dienen… Misha krijgt soms 150 telefoontjes en berichtjes op een dag. Bidt voor hem en zijn lieve, zorgzame vrouw Maria.
We gaan om net na 9.00 uur in wat lichte sneeuw onderweg. Zo bereiken we 6,5 uur en 430 km later Smila, in droog weer bij plus 5. Hier is woensdag een lading gelost door Wim de Visser en zoon uit Zeeland. Ook Leen Schrijver, die eerder reed voor Mirwam is hier een nacht. In de avond is er een avond op de evangelisatiepost 20 km van Smila. Paar jaar geleden geopend, ruim 25 vaste bezoekers, waarvan nu 6 gedoopt. Avond is in teken van advent, waar ik over mag spreken uit Math 1: 21. Er is een lange gezellige tafel, met eten en drinken. Er wordt gezongen, in diverse talen. O.a. Stille Nacht. Jaap van Wijck geeft een getuigenis. Zonder echte tolk een hele uitdaging om dat, onvoorbereid, te vertalen in het Russich. Daarna kunnen bezoekers ons nog vragen stellen. Een fijne avond en mooie afsluiting van deze Oekraïne tour. In Smila handelen we nog wat zakelijke dingen af rond het werk van Mirwam en gaan laat slapen.

Op vrijdag 5.15 uur gaat de wekker, we ontbijten en nemen hartelijk afscheid. We hopen D.V. zaterdagavond weer in Nederland te arriveren. De Heere hielp en beschermde ons tot nu. Zijn Naam de eer.