Reis bestuur frontlinie Oekraïne (2)

Zaterdag 07-09

Beste vrienden, dank onze Heere. We zijn in Ukraine. dank voor jullie gebed. we rijden nu naar Lvov, dan richting Vinitsia. We zijn moe, want we hadden 27 uur wachttijd bij de Poolse grens, en veel bureaucratie. Er was namelijk een computerstoring in het Pools systeem voor voertuigexport. we zullen nu nadenken wat beste plan is voor zondag en misschien maandag. We moeten schuiven. Bidt voor ons. wij verlangen jullie te ontmoeten. Hoe? Wanneer? God zal ons leiden.

We blijven nu zondag in Vinitsia en bezoeken onverwacht het vluchtelingengezin van die vrouw Lida in Kopaigorod. Dan volgende week en week erna vrijwel het geplande vanuit Merefa en dan Smila. Dat willen we dan iets inkorten, zodat we de laatste zaterdag/zondag in Odessa kunnen zijn. We zijn nu bijna in Vinitsia. Rust, eten, vroeg slapen.

Nog even het wonderlijke verhaal van Lida uit maart.

Lyda in Kopaigorod. Bezoek in maart: Hier in dit vergeten dorpje is een huisje gekocht als evangelisatiepost met stuk grond, geschikt ook voor jeugdkampen. Kostte €4.000. Er woont in deel een gevlucht gezinnetje. Mama Lyda, Sofia 16jr, Eva 5 jr. Hun huis was verwoest in het dorpje bij Advervka. Al sinds 2014 een frontzone in de burgeroorlog. Lyda herinnerde zich het Woord van haar gelovige baptisten grootouders. Ze bekeerde zich. Haar vorige man, mijnwerker en alcoholist verliet haar. Nu woont ze hier, zeer arm en afgelegen. Bijna niets kon ze meenemen.
In het voorhuis houden we kerkdienst, 15 toehoorders, met dit gezinnetje. Na afloop praten we, en bidden, met mama Lyda. We voelen en weten: de Heere leidde ons naar hier. Een broeder zegt: nog nooit kwam hier een buitenlander.