Reis bestuur frontlinie Oekraïne (10)
Maandag 16 en dinsdag 17 september
Na een bijzondere, maar intensieve zondag stonden we maandag bijtijds op om alsnog het voorgenomen bezoek aan Zuid-Oekraine, Odessa gebied uit te voeren. We nemen met pijn in het hart afscheid van onze broeders in Merefa, met wie we een diepe band voelen. Via Dnipro rijden we eerst naar Kryvih Rog voor bespreking van het waterproject, documenten e.d. uitwisselen. Via Stichting MirWam willen enkele sponsors hierin helpen. De eerste put + filterinstallatie wordt gerealiseerd danzij GerGem Opheusden. Schoon dagelijks water: sinds vorig jaar juni (2023) ontbreekt dit in gebied richting Kakhovka dam (Kherson oblast). Hierna rijden we via Mikolaev de beroerde en zeer drukke route naar de stad Odessa. Daar worden we, na 700 km deze dag, in klein dorpje op paar km van Moldavische gren welkom geheten door familie (Gennadi) Aleksejev. We brengen generator en nog wat andere gevraagde hulp.
Dinsdagmorgen rustig opgestaan. Met gezin eerst de “huisgodsdienst” in het kinderrijke gezin. Daarna rijden we langs de Moldavische grens en bezoeken 110 km verderop, via Velika Michailivka en lange zandwegen, een verloren dorpje – Komarivka op 500 meter van de grens met Moldavia/Transnistria. Veel sporen (diepe geulen in de weg, plassen) van de overvloedige regen die ook hier viel. Eerst eten we. Een zeer schamel huisje, een oud kreupel moedertje. En dan alles op tafel wat ze kon vinden. O beschamend! Als we het zeggen, haalt ze de schouders op en zegt: “Gasten zijn gasten”. In de nederzetting is een onooglijk klein kerkje, maar vol leven. Overal zijn ze rond gegaan en bijna 50 kinderen, vele niet-kerkelijk, komen naar het kinderuur, dat is georganiseerd. Feest voor hen. We mogen met hen zingen en eenvoudig iets vertellen uit Gods Woord. Daarna delen we snoep uit. Dan terug. Om 18.00 uur in Trotskje kinderuur (50 kinderen) in de tent die nog stond van jeugdkamp daar. Daarna dienst met de gemeente, waar we konden spreken en tevens iets vertellen over onze missie en over de kerk in Nederland. Daarna bij Gennadi thuis wat zaken afgewerkt, zo werd het deze ” rustige” dag toch nog laat.
Even laatste situatie. Bijna weer in Smila. De broeders wilden graag dat we naar de stad Kherson gingen. Maar dinsdag kwam bericht dat militair gezag stadszone per direct had afgesloten voor bezoekers, vanwege frontsitu daar. Plan gewijzigd, nu zullen we in het circa 75 km Novoborisivka een evangelisatie dienst doen en dan doorrijden naar Smila, 370 km verderop. Het bezoek aan deze kleine gemeente is echt fijn. Na de lunch vervolgen we blij onze reis. In Smila willen we de nacht zijn, om dan donderdag weer te vertrekken naar de Donbas frontzone. Als de situatie het toelaat, wachten nog enkele intensieve dagen. Bidt voor de broeders onderweg, voor ons om zegen en bescherming.