Noodhulp voor Roma’s in Oekraïne – Reisverslag

Als je eenmaal kennis gemaakt hebt met de nood in de Roma gemeenschappen in Oost-Europa, dan laat dit je niet meer los. In de zomer van 2023 bezochten Dirk en Mineke Verhoek uit Oldebroek voor de eerste maal, in samenwerking met Stichting Mirwam, de Roma gemeenschap in Tyra Pasika. Verdere bezoeken en steun bleven volgen, met de Kerst, in het voorjaar, de afgelopen zomer, en dan nu in oktober opnieuw.  Dat is heel belangrijk: voortdurend aan dezelfde mensen steun gegeven, in overleg met een lokale kerkelijke gemeente. Zo wordt iets opgebouwd en kan je meer betekenen voor een gemeenschap.

 Voor de reis van oktober zamelden Dirk en Mineke in eigen omgeving kleding, kinderlaarzen en geld in om een zinvolle vracht mee te kunnen hebben.  De Mercedes Sprinter (dubbelcabine) bus werd klaargemaakt en alles geladen rond 12 oktober 2024. Via Stichting Mirwam werden de douanepapieren geregeld.

Heenreis en zondag

Na vertrek op donderdag 18 oktober was er op de heenreis hinder van vele ongelukken en files, maar op zaterdagmiddag arriveerden Dirk en Mineke veilig bij de kerk in Tyra Bistra in de Unterkarpaten regio van Oekraïne. Hier brachten ze een aantal nachten door in het gasten appartement naast de kerk.

Zondag morgen en zondag avond woonden ze de diensten bij de gemeente van niet-geregistreerde baptisten van Tyra Bistra.

Op zondagmiddag was er een dienst in het kerkje (in gebruik genomen kerst 2023) in de Roma gemeenschap (tabor) van Tyra Pasika. Het had dagenlang  geregend en het was in de tabor een grote modderpoel.

Maandag 21 oktober 2024.

Op maandag 21 oktober werd er een uitdeling georganiseerd in de tabor onder leiding van de “baron” Juri. Dit bevordert de rust en de orde bij het verdelen. Mineke vertelt daarover:

“ Alle kinderen waren in de kerkzaal bijeen. We hebben met elkaar gebeden , of de Heere wilde helpen.  Wie wat moest krijgen. Voor deze groep mensen blijft het lastig om rustig af te wachten tot ze aan de beurt zijn. We waren dankbaar dat de baron ons hielp. (…….) We hebben geprobeerd iedereen een paar laarzen te geven. Maar kwamen wat kleine maatjes te kort. De moeders zijn dan diep teleurgesteld maar we hadden er echt niet meer.  De moeders en vaders kregen ook laarzen. Het is hard werken om iedereen er in te voorzien. Er waren ook voor wie we niets hadden geen juiste maat meer. De baron zei dat geeft niks , zo is het”.

In juli 2024 werd hulp geboden aan een Roma gezin, gevlucht uit de oorlogszone en daar het weinige wat ze hadden volledig kwijt geraakt. Met een groot gezin woonachtig in een klein houten huisje met een kapot dak. Wat toen raakte was, dat hier ook een gehandicapt kind woonde, Nazar. In juli werd geholpen met het vervangen van het dak en de schoorsteen. Nu werd een raamkozijn met glas meegenomen om het oude, kapotte raam te vervangen. Een blij weerzien volgde, vertelt Mineke: “We bezochten ook nog Nazar de gehandicapte jongen . We hadden voor hem een rugzak met 3 sets nieuwe gemakkelijke kleding en sokken die wij voor hem mee gekregen hebben. Nazar was blij , lachte en pakte meteen mijn hand. Er was herkenning.”

Het raakt telkens om te zien, dat hier enkele honderden kinderen wonen. Dirk en Mineke verwoorden het zo: “Deze kinderen gaan niet naar school , kunnen niet lezen. We willen ze bereiken met hulp en met het Woord. Ze hebben allemaal ook een ziel. Mocht de Heere ze genadig zijn.”

Morgen willen we dekens en kinderpakketten uit te delen , met daarin speelgoed wat we ook gekregen hebben van vrienden om uit te delen op d Thabor .We hebben er 100 tasjes van gemaakt. Maar de baron zei dat er wel 500 kinderen zijn. Daar schrokken we wel van. Deze kinderen gaan niet naar school , kunnen niet lezen . Ze hebben allemaal ook een ziel. Mocht de Heere ze genadig zijn.

Nu hopen we morgen bij iedere hut (Huisje) een tasje te brengen en als er meer dan 5 kinderen zijn 2 tasjes.  Het vraagt veel organisatie en je hebt de baron nodig om het ordelijk te doen.

 Dinsdag 22 oktober 2024.

Op dinsdag werden eerst bouwmaterialen gehaald, samen met twee mensen uit de gemeente van Tyra Bistra. Er werd een kachel gekocht voor een gezin om op te kunnen koken.

Daarnaast nog wat andere zaken. Onderweg werd in het hulpgoederen depot in V’Lazy (waar goederen uit Duitsland en Nederland binnenkomen voor verder transport) maten opgenomen voor wat palletstellingen. Daarbij was ontmoeting met voorganger Igor Tzuman uit Uzhgorod, die al langer onze contactpersoon is in deze regio, met name in de eerste tijd na het begin van de oorlog in 2022.

Terug in Tyra Pasika werden verdere goederen verdeeld, met name ook de kindertasjes. Het vergt een hele organisatie om dit te regelen. Het risico van chaos ligt al snel op de loer…….

Het huisje wat gebouwd is met geld vanuit Nederland werd bekeken. Dit is gebouwd voor een gezin met een zieke vader, een inwonende gehandicapte vrouw en veel kinderen. De moeder in dit gezin bezoekt sinds enkele jaren trouw de gemeente en is gedoopt. Wat een voorrecht om dit gezin zo te kunnen helpen.

Woensdag 23 oktober 2024.

Woensdag werd afscheid genomen van Tyra Bista/Tyra Pasika en werd een bezoek gebracht aan  een dorp wat zuidelijker richting de Roemeense grens (ook bezocht in juli 2024). Hier is Wolodja woonachtig, oudste van de gemeente van Bywtino (en verantwoordelijk voor aantal Roma gemeenschappen; ook een bekend contact met de Duitse broeders van Andreas Herzog’s Missionsgemeinde. Hier werden hulpgoederen gebracht voor andere Roma gemeenschappen, waarover Wolodja opzicht heeft. Dirk en Mineke deden verslag: “Vanmorgen al vroeg aan de gang. De bus met goederen geladen. Babyvoeding , kleding , kinderpakketten luiers enz. Ook familie pakketten voor mensen die niets hebben. We moesten 3  uur rijden richting het zuiden. De wegen zijn hier echt niet goed veel gaten in de weg.

We brachten de goederen bij Wolodja waar we van de zomer mochten slapen in hun huis en n zij gingen in de schuur slapen. Het was een warm weerzien. Voor Wolodja word het steeds moeilijker hij loopt kans om opgepakt te worden om in het leger te dienen. Maar zij zeggen dat ze niet tegen hun broedervolk mogen strijden. Wolodja brengt de goederen bij mensen van de kerk en die gaan het verder uit delen. Ze zullen er foto’s van maken en die sturen wij weer naar deze app. Bij Wolodja (in de bergen) werd een tafeltje neergezet en een kleedje en daarop een maaltijd.  Echt zo gastvrij om stil van te worden. En ze stralen van blijdschap. En zeggen: “Dat jullie er weer zijn, dat jullie ook voor onze mensen nog willen zorgen.” Daarom ook: namens Walodja en zijn vrouw heel hartelijk dank voor de vele goederen . Wolodja wees ons er ook op de noodzaak geen angst te hebben, maar vertrouwen op de Heere Jezus Christus . Hij alleen kan redding geven en bewaren.